Peugeot Django

Genieten

Wij hebben er een kleintje bij


Vandaag is het dan eindelijk zover,
ons kleintje zal aan de familie worden toegevoegd.

Klokslag 8:00 gaat de deurbel, er staat een enorme vrachtwagen voor de deur. Nu weet ik dat de Django een zeer ruime scooter is maar mijn vermoeden dat er ook nog andere vracht in zou staan bleek juist.

De laadklep werd geopend en direct viel de mooie blauwe Django sport in het oog, jemig wat issie mooi.

Even later stond het kleine blauwe kunstwerkje bij ons in de tuin te glimmen, net als wijzelf overigens.

Nou ja, wij niet blauw maar wel glimmend van blijdschap.

Wij wilden allemaal direct een stukje gaan rijden maar het ontbijt stond ook te wachten. Ik kan jullie zeggen dat bij de aanblik van zo'n geweldige leuke Django in de tuin, zelfs het ontbijt beter smaakt.

Ja en sterker nog, ik had zelfs zin om naar mijn werk te gaan.


Zo'n jonge telg geeft weer nieuwe energie in het gezin.

Een kleintje?




Zeker als de reis "rund um hause" is en het is ook nog eens lekker weer, is het heerlijk om in een zomerse outfit te gaan tuffen.
Je stapt gewoon op, zonder je eerst weer af te hoeven vragen waar je helm nu weer is gebleven. Dat gedoe met die motorbroek, jas en handschoenen kan ook even vergeten worden.
Je pakt de Django, slingert hem aan en laat de wind heerlijk door de haren waaien. Wat is dat leuk!
Ik pas mijn eerdere zin hierbij dan ook een beetje aan;

Op een scoot rijden is het leukste dat er is!


Een kleintje erbij? hoor ik sommige van jullie denken.
Begrijpelijk want de Peugeot Django is geenszins klein en toch issie dat voor mij.
Als rasechte Big Scoot rijder vertoef ik zeer regelmatig achter het stuur van een 600cc motorscooter, vergeleken daarbij is een snorscooter een "kleintje"
Maar wat moet je dan met een snorscooter Guido?
Op de Big scoot rijden is zo'n beetje het mooiste wat er is, je gaat lekker snel en de wereld ligt aan mijn voeten. Als vanzelfsprekend stap je alleen op zo'n motor als je ook de juiste beschermende kleding aan hebt en laat ik daar nou net niet altijd evenveel zin hebben.

Leuk, als je er aan toe komt


Ik wist al een paar weekjes dat de Django er aan kwam en keek er met groeiende zin naar uit. Ik zou hem overal mee naar toe nemen en trots showen aan de rest van de wereld.
Maar dat loopt even iets anders.
Als een soort tijger die achter een boom wacht tot zijn prooi voorbij komt lopen, zo moet ik mijn kans afwachten om de Django te bemachtigen.
Lastig wel, want er is in dit verhaal slechts één prooi en er staan 5 tijgers in het bos. Helaas ben ik niet meer de jongste tijger en heb dus mazzel als er nog een stukje voor mij over blijft.

De Django is onder andere naar Nijmegen stad geweest met mijn vrouw Yvonne en onze dochter Sarai achterop. Nu komen de dames van zo'n dagje shoppen altijd al wel blij en voldaan naar huis maar met de Django was het wel extra leuk geweest "dat gaan we vaker doen" .
Of dat nu komt doordat ze zo heerlijk comfortabel naar de stad konden rijden of door alle aandacht van de achterom kijkende mannen, ik heb geen idee?

Ik weet dat deze nieuwe telg mij een hoop leuks gaat opleveren maar heb nu wel door dat het ook aan de basis van wat extra uitgaven zal staan ;-)

Best spannend allemaal.

Nikki, onze oudste dochter was misschien wel het meest ongeduldig toen wij nog op de Django moesten wachten.
"Pap nog een weekje, dan komt ie."
"Nog 6 dagen, 5dagen, 4, 3, 2, morgen hebben we de Django papa".
En omdat ze de dag van levering niet thuis was ging regelmatig de Whatsapp pingel af..         "Issie er al pap?"

Trillerig en onzeker zat ze dan voor het eerst op de Django.
"Zo hey, die is breed!"
Dat issie inderdaad, een niet zo'n hoge maar brede scooter. Hierdoor konden haar voeten maar net aan de grond.
Gassen, remmen, sturen, voeten aan de grond en dan ook nog op het verkeer letten, veel handelingen voor iemand die het toch al een beetje spannend vindt. Ook best lastig om te remmen en tegelijk ook het gas los te laten, een klassiek probleem dat ze al snel onder de knie kreeg. Een paar keer op en neer door de straat, steeds iets minder slingerend en toen plots een straatje verder waardoor ik haar niet meer kon zien.
Tja, en dan blijft ze voor het fijne gevoel toch net even iets te lang weg. Ze zou toch niet... ?
Neuh alles gaat goed, sprak ik mijzelf geruststellend toe.
Ahh, daar kwam ze weer de straat in rijden, haar grote brede lach en rode wangetjes steeds duidelijker zichtbaar. Leuk, leuk, leuk, zo gaf ze aan.
Ook ik vond het erg leuk, wist ik veel dat zij vanaf nu ook op de Django zou gaan jagen.

Nu Ik!

Als ik snel ben.


Iedereen is het huis uit
en de Django staat nog op z'n plekje.
Toehappen dus!

Ik ben een beetje vroeger dan normaal naar mijn werk vertrokken maar dat liever dan het risico lopen dat er een kaper thuis komt en de Django weer plots verdwenen is.
Broodtrommeltje, wat fruit en een fles water onder het zadel. Ook de vest om vanavond in terug te rijden past er nog prima bij in.


Klaar om te rijden en gas geven maar.
Hij schiet lekker van z'n plek en en.. ehh.. dat was het dan ook al.
De 25km/u is vlot bereikt en de teller loopt dan nog op tot rond de 30km/u maar daar blijft het dan ook wel bij.
Is mij dat even wennen zeg!Daar waar de 600cc mij steeds verrast met het feit dat het meer kan dan dat ik wil, rij ik nu op een scoot waarbij ik zelf meer wil dan dat het kan.

Na een paar kilometer was gevoel en verstand weer in balans,
gingen de wenkbrauwtjes weer omhoog en trokken deze de mondhoekjes mee die kant op.
De innerlijke strijd met de haastrijder werd gewonnen, of moet ik zeggen dat de rust werd afgedwongen? Hoe dan ook, de rust kwam en dat is echt heerlijk.
Lekker ontspannen op de Django met het bolletje in de zon en tijd genoeg om van al het moois, waar je normaal snel aan voorbij gaat, volop te genieten.
Zo gaaf dit!

Omdat het leuk is!

Ik gaf het al eens eerder aan.
Schrikbeelden van de meiden op de Django, vol beladen met tassen van chique merken en een lach van oor tot oor, schoten door mijn hoofd.

Het gekke is dat ik bij de aanblik van die blije meiden waarschijnlijk opslag ben vergeten dat er aan die lach een substantieel bedrag verbonden is.

Hoe kon ik nu voorkomen dat de dames net iets te vaak met die lach naar huis zouden komen?
Simpel, ik ga gewoon zelf zo vaak mogelijk met de Django op pad. Minder uitgeven door zelf te gaan rijden,
althans dat dacht ik.

Het was een prachtige dag en op "genieten" na had ik die dag verder geen doel. Lekker even een stukje zinloos snorren.

En toen gebeurde het, op slag was ik verliefd.
Wat een lijntje, kijk hoe lekker dat kontje en die mooi gevormde voorkant. Ik wist niet dat dit mij nog eens zou overkomen.
Als een soort opgewonden vogel voerde ik mijn versierdans uit door al knikkend en strak kijkend om al dat moois heen te staan draaien. Nooit eerder had ik deze gevoelens bij een auto. Helaas geeft zo'n auto niet aan of de aantrekkingskracht wederzijds is maar de Scirocco stribbelde niet tegen tijdens de aankoop.

Minder uitgeven door zelf te gaan rijden heeft net even anders uitgepakt dan gedacht.

Maar hoe kan het nou zijn dat ik puur op gevoel zo'n grote aankoop heb gedaan.
Normaal zou mijn verstand mij weten te overtuigen dat zo'n aankoop ook "verantwoord" behoord te zijn. Daarmee weet het verstand telkens weer het feestje te verpesten.
Nu echter luisterde ik naar mijn hart, kopen gewoon omdat ik het leuk vindt.
Ik denk dat een Django dit met mensen doet. Dit leuke leeuwtje maakt mij blij en zorgt dat ik alleen nog maar meer wil genieten.

Wij denken er al tijden aan om eventueel een snorscooter aan te schaffen.
Ons gevoel zei dat wij dit echt leuk zouden gaan vinden,
het verstand echter had het steeds over de prijs en of het wel "echt" nodig is.
Met de Django eenmaal op de stoep, ben ik tot de beslissing gekomen om vaker naar het gevoel te luisteren. Want de Django maakt het allemaal een stuk gemakkelijker en blijkt meer dan alleen maar handig te zijn.

Het is ook gewoonweg erg leuk!


Zo Handig!

Wie ons kent weet dat wij een druk bestaan hebben.
De kinderen rennen op en neer van studie naar hobby en sport. Yvon en ik werken beiden in volcontinudienst en hebben ieder ook onze hobby's en sportmomenten.
Nu gebeuren de meeste zaken in of in de buurt van Nijmegen, alwaar wij ook wonen. Maar ja, van ons huis tot in het centrum is toch al snel zo'n 10 kilometer en naar de uni of Yvon der werk is het ook altijd nog zo'n 8 kilometer. Natuurlijk is dit goed op een fiets te doen maar als je die afstand een paar keer per dag moet afleggen, hangt de tong zo'n beetje op de schoenen.

Met de komst van de Django is dat allemaal een stukje gemakkelijker geworden. De blauwe leeuw komt bij ons goed aan zijn beweging, hij kan lekker door de Nijmeegse savanne foerageren.
Wij moesten nog wel even een systeem bedenken om alles goed in te plannen.

De speciaal aangemaakt familie-app staat sindsdien niet meer stil.
"Dibs op de Django, morgen tussen 8 en 12 uur"
staat er nu net weer te lezen.

Zo gaat dat bij ons.

Zo'n snorscooter blijkt ook in bijzondere gevallen zeer handig te kunnen zijn. Het bleek namelijk dat je met al dat ge-ren ook wel eens een misstap kunt maken. Zeker als je als vijftiger nog de moves hebt van een jonge god maar dat het lijf daar toch iets anders over blijkt te denken.
Een pees onder mijn voet had helemaal geen zin in het sprintje dat ik wilde aanzetten,
PATS!
, ik doe niet meer mee.

Best wel een hoog contrast zo'n roze gips tegen een felblauwe en sportief ogende Django.
De fashion issues moesten maar even aan de kant want de scoot blijkt het enige vervoermiddel waarmee ik mij mobiel weet te maken. Of dit van de wet überhaupt is toegestaan is mij niet duidelijk maar ik houd mij liever gewoon even van de domme.

Inmiddels is wel gebleken dat een snorscooter in ons gezin eigenlijk onmisbaar is.

Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin